Jumat, 13 Desember 2013

Pengalaman Pribadi



Jebul kakung, dudu estri.
      
       Taun ajaran enggal, taune para mahasiswa hunting pados kostan. Semana uga awaku, melu umpyek pados kostan, kostan ingkang kula padosi kostan wulanan, merga kost menika kangge mbakyu kula. Waton sawetara wektu ning ngayogyakarta. Sawise mubeng muter ing kutha,boten manggihaken kostan wulanan. Pungkasan pados info kostan lewat internet. Alhamdulillah wonten kost putri wulanan, daerah Mantrijeron. Ing iklan menika mau sewulanipun kaserat 270/wulan. Langsung kemawon nomer menikan dakhubungi. Tanpa basa basi kula langsung SMS “ Sist, kamarnya masih ada?”, kula sengaja SMS ngginakaken basa Indonesia, samara ingkang dihubungi boten mudeng.
Boten sue, SMS wangsulan mlebet, “ Masih kosong satu”, wangsulane. “ya udah aku kesitu sekarang bisa?” pitakonku
“wah, jangan sekarang ya sist, aku lagi pergi, kalo besok malam aja gimana?”, “oke” wangsulan cekekku mungkasi komunikasi.
 Merga udan sadina-dina, kula boten sios dhateng daerah Mantrijeron, kula ethok-ethok sms nyuwun alamat kosta lan liya-liyane, alhasil ddipunwangsuli komplek hotel Grand Surya, perumahan asri. Nanging dereng damel janji badhe sowan mriku malih. Sajakke anggonku sms kui wes akrab tenan karo sing duwe kost, pikirku.
     Senen sonten, kira-kira jam 1. Jogja terang, akula kaliyan mbaku langsung budal menyang Mantrijeron niat ningali kostan, sawise tekan grand surya, aku sms meneh “ Mba, saya sudah didepan Grand Surya terus keman lagi ya?”, daktunggu  lumayan sue nanging ora ana wangsulane, mergo selak sui nunggu, akhire nomer mau ning mbakku ditelephone, saking kagete jebul nomer menika tiyang jaler sanes estri.
      Sawise telephone kula kaliyan mbaku dikonnunggu sawetara waktu, sinambi nunggu kula kaliyan mbaku kaya wong edan ngguyu mapingkel-pingkel, merga awake dhewe jebul smsan kaliyan  tiyang  jaler, sanes estri. Hahahahahhaha
Saben sms, nyebut sist utawa mba, jebul diparani palah jaler. Kula kaliyan mbaku ngampet ngguyu lan isin merga tiyang jaler wau teka nyamperi awake dhewe sakloron. “mba yang cari kostan ya?”, “iya mas!” wangsulane mbaku. “Ayo ikuti saya”.
Sasuwene ning dalan menyang kostan, kula kaliyan mbaku among iso ngampet ngguyu, tekan abang pasuryane. Ora sue, banjur mandheg ning  ngarep umah lante 2, dijak mlebu niliki kost banjur nego rega. Sawise deal, aku karo mbaku ngguya ngguyu nyuwun ngapura karo mas-mase kui mau. “Dak kira wedok ew mas, eh jebul palah kakung”…hahahahaha wong telu ngguyu bareng-bareng. Ditambah meneh aku karo mbaku soyo getun, awit mase mau pertama ketemu gawe atine wong wedok mak serr,,cake plan manis. Eeh jebul dicopot helme, mase biasa wae, sing dak getuni maneh, jenenge Irul kancane kancaku dhewe sing kuliah  ning AKPRIN, ealah dalah. Jebul kakung dudu estri, kancane dhewe meneh. Kayane dunya ki jembare ora sajembare godhong kelor. Lucu, gawe geget dhewe.

Tidak ada komentar:

Posting Komentar